ترس از استفاده بیش از اندازه آنتی بیوتیک و ایجاد مقاومت باکتریایی نسبت به معالجه، منطقی و توجیه‌پذیر است: این داروها تنها بایست برای معالجه عفونت‌های باکتریایی نظیر گلودرد میکروبی استفاده شوند، نه برای مریضی‌های ویروسی شایع نظیر سرماخوردگی و آنفلوآنزا. اصرار به معالجه با آنتی بیوتیک نداشته باشید و اگر دکتر‌تان آن را تجویز نمود سوال کنید آیا واقعا ضروری است. طبق تحقیقی جدید زیادتر از ۲۵درصد از تجویزهای سرپایی آنتی‌بیوتیک برای مریضی‌های تنفسی، عموما غیرالزامی هستند، و این آمار قابل توجه است. درمورد عفونت‌های خفیف،تلاش نمایید یک یا دو روز صبر نمایید تا ببینید خودش مناسبتر می‌شود یا نه، البته به‌شرط این‌که دکتر‌تان موافق باشد. اگرنشانه ها بدتر شدند به دکتر‌تان رجوع نمایید چون دراین وقت بایست آنتی‌بیوتیک را آغاز نمایید، اما اکثر جسم خودش معالجهش می‌کند، مخصوصا اگر علتش ویروسی باشد.
روی روش‌هایی متمرکز شوید که به کنترل نشانه ها ناراحت‌کننده یاری می‌کنند و احتیاجی به دارو ندارند، نظیر آشامیدن آب بی‌شمار و استآسان کافی. البته، جلوگیری مناسبترین معالجه است. سیگار نکشید، غذا سالم و خوب داشته باشید، فعالیت بدنی داشته باشید، استرس‌تان را بمناسبی مدیریت نمایید و حداقل ۷ساعت خواب شبانه داشته باشید. واکسن سالیانه آنفلوآنزا را فراموش ننمایید و در طول فصل سرما دست‌های‌تان را مکررا بشویید.
هرگز خودمعالجه ای ننمایید و سفارش آنلاین آنتی‌بیوتیک ندهید، اگر هم دکتر آنتی‌بیوتیک تجویز کرد تا انتها استفاده نمایید، از آنتی‌بیوتیک کس دیگری مصرف ننمایید. با استفاده اشتباه آنتی‌بیوتیک و ایجاد مقاومت نسبت به آن، زیادتر به خودتان ضرر خواهید رساند تا خاصیت، چون تعادل میان باکتری‌های مناسب و بد را مختل کرده و ریسک واکنش‌های آلرژیک را دربرخواهد داشت.
اگر آنقدر بیمار هستید که احساس می‌نمایید احتیاج به آنتی‌بیوتیک دارید، پس ضروری است به دکتر رجوع نمایید تا تصمیم بگیرد آیا احتیاجی به تجویز آنتی‌بیوتیک هست یا نه. شکل‌های دیگر معالجه با آنتی‌بیوتیک را امتحان نمایید نظیر پماد یا قطره چشم طبق دستور، و دوره معالجه تجویز شده را کامل نمایید.
